زنده‌یاد «میرزا حسین سهرابی بانیارانی گوران» فرزند رستم در سال 1269 در روستای بانیاران پا به عرصة هستی نهاد و 84 سال زیست و در سال 1353 خورشیدی چهره در نقاب خاک کشید. کتاب حاضر، تصحیح و تدوین سروده‌های ایشان است. به تصریح مصحح، نسخة اصلی بالغ بر 104 صفحه در قطع وزیری است و با خط بد و ناخوانایی نوشته شده و غلط املایی نیز دارد. اشعار در مجموع حدود 1468 بیت است. گفتنی است به دلیل عدم آشنایی گردآورنده با ساختار شعر کردی بسیاری از این مقالات درهم‌ریخته و به چند قطعة مستقل مبدل شده است. سروده‌های میرزاحسین در ستایش و طلب یاری از کردگار و حضرت علی مرتضی (ع)؛ ستایش و مددخواهی از رهبران دین و نوید روز رستاخیز؛ بی‌ثباتی دنیا؛ روزگار پیری؛ رثای چند تن از بزرگان سادات حیدری و ایل گوران، باورهای آیینی وی و… سروده شده است.